Net terug van haar reis door de Balkan, begon Melissa een halfjaar geleden als Planbegeleider bij de provincie Gelderland. In het begin was dat best even aanpoten, maar inmiddels zit de rol haar als gegoten. Binnen no-time leerde ze alles over de Omgevingswet en bestemmingsplannen. Maar ook hoe je sensitief wordt voor de geluiden van alle partijen waarmee je aan tafel zit. Vol trots vertelt ze ons over haar eerste ‘echte’ baan.
Part of the team
Na een razendsnelle sollicitatieprocedure werd Melissa van de ene op de andere dag aangenomen. ‘Het begin was hier best even spannend: ik was net afgestudeerd en kreeg direct een functie die niet voor groentjes bedoeld was. Dat was dus even slikken, maar het gaf me óók zelfvertrouwen. Gelukkig kwam ik in een heel fijn team terecht. Ik werd met open armen ontvangen en was direct onderdeel van een hechte club, waardoor ik me nooit ‘extern’ heb gevoeld – ik ben gewoon een van hen.’
‘Kort gezegd is het is mijn taak om Gelderland zo mooi mogelijk te maken. Dat doe ik samen met ruim vijftienhonderd collega’s, vanuit een prachtig kantoor in hartje Arnhem. Samen met het team van Ruimte en Landschap stort ik me dagelijks op Ruimtelijke Ordening-vraagstukken’
Passen en meten
‘Binnen gemeenten worden allerlei plannen op touw gezet die aan een bestemmingsplan raken. Van een schuur tot een complete woonwijk: alles wat er wordt neergezet, moet passen binnen de kaders van specifieke wetten en regels.’
‘Als het plan aansluit bij wat de gemeente zelf voor ogen heeft, moet het vervolgens óók nog in lijn zijn met de provinciale belangen. Op dat niveau zijn we bijvoorbeeld gebonden aan regionale woondeals: waarin onder meer een bepaald percentage sociale huur wordt vereist. Om hier meer over te weten, nemen gemeenten contact met mij op. Tenminste, een deel daarvan. Ik ben het aanspreekpunt voor ‘t Gelderse gedeelte van de Foodvalley-regio: Nijkerk, Ede, Wageningen, Barneveld en Scherpenzeel.’
Input die ertoe doét
‘Het gebeurt wel eens dat gemeenten plannen niet voorleggen aan de provincie, terwijl er wél provinciale belangen spelen. Niet altijd bewust: soms is de procedure gewoon niet helemaal helder. Dat wil ik voorkomen door mijn werk zo goed mogelijk te doen. Daarom schuif ik als vertegenwoordiger van de provincie elk kwartaal bij de vijf gemeenten aan om de balans op te maken. Zo weet ik wat er speelt en bouw ik aan onze relatie.’
‘Ook intern praat ik mee over verschillende plannen voor de regio. Tijdens vergaderingen vragen regiomanagers mij: ‘Hoe denk je dat de gemeente zal reageren als we dit plan nu naar ze mailen?’ Ik ken de mensen daar het best, dus mijn input nemen ze heel serieus.’
Botsende belangen
‘Ik krijg ook regelmatig te maken met de politiek-sensitieve aspecten van dit werk. Neem de stikstofcrisis, da’s best een gevoelig thema in onze regio. Vanuit de organisatie zijn we daar veel mee bezig. Toch krijg je nooit iedereen tevreden, daar was ik al gauw achter. Natuurlijk liegt de woningbouwcrisis er niet om, we kennen de noodzaak. Alleen proberen we die wél zo duurzaam mogelijk op te lossen. Gelukkig zijn er op dat vlak verbeteringen te zien: gemeenten zijn nu verplicht om het hoofdstuk ‘klimaatadaptatie’ aan hun plannen toe te voegen. Zo dwing je ze na te denken over de impact van hun project.’
Nog lang niet klaar
‘We zitten een beetje in een gekke tijd, doordat de nieuwe Omgevingswet op 1 januari is ingegaan. Ik begreep net hoe alles zat, maar nu is er weer een hoop veranderd’, lacht Melissa. ‘Geeft niks, dat heeft gewoon tijd nodig. Gelukkig heb ik die, want ik heb nét te horen gekregen dat m’n contract bij de provincie wordt verlengd. Kom maar op dus, met al die wetten en regels!’
Ook Melissa inschakelen?
Zij en onze andere Kinranners helpen je met alle liefde bij je opgave, groot of klein.
Ontmoet ons team of neem direct contact met ons op.
Zelf ook zo’n toffe opdracht?
Wij luisteren naar jou en bieden je alleen werk dat écht bij je past. Beloofd.
Lees hoe het is om bij Kinran te werken of check gelijk onze vacatures.
Overzicht
Aflevering 13
